-
1 udup|ić
pf — udup|iać impf vt wulg. jesteśmy udupieni we’re screwed posp.; we’re fucked wulg.- nie dał się udupić swojemu szefowi he didn’t let his boss screw him (over) posp.; he didn’t let his boss fuck him over wulg.- profesor udupił studentów na egzaminie the professor kicked the students’ arses at the exam GB wulg.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > udup|ić
См. также в других словарях:
udupić — dk VIa, udupićpię, udupićpisz, udup, udupićpił, udupićpiony wulg. «pozbawić kogoś możliwości działania, rozprawić się z kimś; załatwić kogoś» Profesor udupił studentów na egzaminie. Nie dał się udupić swojemu szefowi … Słownik języka polskiego
